One weekend twice the treat

 By 7:00 am Saturday, July 24, 2010, I was already on my way to the BSP Anibong Campsite at Pagsanjan, Laguna. I need to be there early to catch my boys doing last minute preparations for another advancement activity. Arriving at the campsite I heard voices happily shouting and laughing. I realized I was still late that I saw my boys already down in the cold water of our newly constructed swimming pool and enjoying.the opportunity.

"Hoy, sinong may sabi sa inyong maligo kayo dyan?!" "Good morning, sir! Nagsabi po kami kay mang Nato kanina. Tapos na po namin ang assignments namin."

"O,sige. Alas- otso na ngayon. 8:30 aahon kayo dyan at magbihis na ng scout uniforms ninyo, 9:00 o'clock ang simula ng Opening Program, OK?" "Yes, sir! Yahoooo!!!!"

By 9:00 am, we started the program. We have 329 Venturer participants, who will then be hopefully vying for their Eagle Scout Rank. I wished them goodluck and entrusted them to the leaders-in-charge. By 11:00, I was again back on the road for yet another activity on another place far from the campsite. That time, with my other outdoor friends from Manila. I have to be there on time.

SONA = Super Olrayt Na Akyat

Saturday, July 24. Maganda ang panahon. Mukhang diretso na ang sikat ng araw. Nagsawa din sa kakaulan matapos ng malakas na bagyo. Inaasahan pa rin ang 5 taong magkikita-kita para sa selebrasyon.

Before 1pm, nagwiwindang na ang mga SMS sa mga cp ng mga tinapay. Mukhang male-late ang ilan. Ok lang.....relax and easy lang naman talaga ang iti knowing na celebration climb lang ito.

Ang iti: Sa 7-11 ang Assembly. Bago pa mag 1pm, nag txt ang may birthday. " Mag lunch na muna tayo dito sa bahay". Right away, nakarating naman ng tama ang mga texts at doon na nga nagkita-kita. 2:30 pm apat lang ang dumating, kulang ng 1 sa inaasahan.

"Kain na muna tayo" ----- umupo sa mesa at inilabas ang mainit na "tinolang manok". Meron pa, 2 whole chicken na balak dalahin para sa celebration. "Pwedeng bang tikman iyon?" sabay kuha ng isang buong leg ng manok. Sarap!...... sige kain lang ng kain.

Ang sarap ng kainan pati na ng kwentuhan habang lumilipad ang oras. Tinitingnan ko ang aking relo: alas-3....alas- 4.....alas singko. Tanghalian pa lang iyon!!

"May Vodka dyan, kung gusto ninyo....". Huh, at mag-iinom pa! Sige lang.....relax and easy lang naman ang iti. Subukan nga natin kulitin ang ibang tinapay. Pwede pa silang makahabol sa celebration. 2 tinapay ang nagreply.... .1 ang darating matapos ang mahabang balitaktakan ngmga cellphones. Habang hinihintay.. ..nagpasyang magluto pa ng "carbonara". Tuloy ang inuman hanggang maubos ang isang boteng vodka.

"Bili kaya tayo ng cake?". Sige, tara sa Red Ribbon. At lahat ay nakuha pang mamasyal sa bagong gawang mall. Madilim na nang kami ay lumabas para mamasyal.

Isang Chocolate cake na katakamtakam at may kasama pang bughaw na kandila. Tara nang umuwi para masubukan na ang linamnam niyan.

Pagdating ng bahay. Muling inayos ang mesa. Iba naman ang ihahain: Cake, Carbonara, Roasted chicken, Isa pang bagong bili na Vodka at sandamakmak na green tea para daw healthy. Matapos maihanda ang lahat, dumating na ang isang tinapay at sabay sabay na kumain (na naman!).

Sa kasamaang palad...hindi namin maubos ang mga pagkain (wala kasi ang iba eh!). Matapos mag-tea..... pinagdiskitahan ang television. Relax lang talaga at nagsiupo ang lahat sa kanya-kanyang trip na lugar sa livingroom ng bahay. Matapos non.....hindi na nalaman ang naganap dahil bumuhos ang malakas na ulan kasabay ng buhos ng hilik ng mga tinapay ;)

Samakatuwid, hindi na kami umakyat at nagpakasaya na sa nakakabondat na mga pagkain. Ilang oras lang ang nakaraan.... maliwanag na. Umaga na, kakain na naman kami...anube. .......!

So ganon nga ang nakapangyari. Alas-10 kami nakalabas ng bahay para ipagpatuloy ang idinadahilang akyat he he he.....10:30, nasa jumpoff na kami. Bago mag 12noon, nasa basecamp na kami. Walang gustong kumain bwa ha ha ha. 1:30pm umalis kami ng basecamp para makita ang falls. Ikot, ligaw, balik, ligaw...hanggang sa----river trekking na lang tayo para sigurado. Oo nga naman, bakit hindi ba natin naisip iyon kanina pa?! :)

2:00pm, umakyat kaming lahat sa taas ng talon upang mamasdan ang nakatagong falls na itech. Matapos makababa, nagpatuloy ng paglalakad sa susunod na water source at doon nagbalak kumain. Alas-3, nakarating kami sa tabi ng ilog at naghanda nang kumain. Habang pinagtuturo- turoan kung sino ang uubos sa natitirang manok, biglang bumuhos ang malakas na ulan. Isa ang naglabas ng payong, sumusnod ang isa, at isa pa at isa pa. Ang huling tinapay, naglabas ng mahiwagang watawat para gawing kapote.

Habang umaakyat kami patungong summit, mala-kanal ang trail na puno ng agos ng tubig patungong ibaba. Bagamat maulan, masarap maglakad dahil hindi mainit sa pakiramdam. HIndi na kami nakarating ng taluktok. Nagpasya na kaming bumaba agad gamit ang daan patungo sa kabilang lugar, sa lugar na dati naming ginawang jumpoff. Alas-5 na kami nakababa sa kabishasnan, fiesta sa barangay at kailangan pang maglakad palayo sa kapistahan para makasakay pabalik sa siyudad.

Halos alas-6 na nang makarating kami sa bahay. Isang kain pa, at isang idlip pa rin bago nagpasyang maghiwa-hiwalay.

Sa huli, iniisip ko: ano ba ginawa namin ngayong weedend na ito? umakyat ba, nagkitakita lang at nagkainan, nagkwentuhan, nag-inuman, ano?? Sagot: lahat nagawa at ginawa para sa isang masayang pagdiriwang.

Wala po sa akin ang karamihan ng mga larawan. Pero, hintay lang...darating na iyan. Sabi niya...post na daw niya eh.....